Midzomer in Abisko

Wandelen kun je goed in en om Abisko nationaal park en we hebben inmiddels dan ook een aantal mooie wandelingen achter de rug.
Vanaf de Lofoten en Andøya is dit nationaal park niet moeilijk te bereiken. Het ligt bovenin Noord-Zweden, maar het stukje Noorwegen dat je vanaf de kusteilanden moet doorkruisen is erg smal. Voor je het weet ben je de Noors-Zweedse grens gepasseerd en rijd je door een schitterend berglandschap waar de zon ook nog eens blijkt te schijnen, zoals het weerbericht beloofd had. Na alle wind en regen aan de Noorse kust zijn we wel aan een beetje warmte toe.
Abisko en omgeving laat woeste rivieren en blauwe meren zien, evenals veel berkenbos en overal steken besneeuwde bergtoppen bovenuit. Abisko ligt 200km. boven de Poolcirkel en trekt jaarlijks duizenden toeristen die je overigens, zodra je de weg verlaat, in de immense uitgestrektheid van dit gebied niet snel tegen het lijf zult lopen. Vanaf Noord-Zweden is het langs de grens met Noorwegen een aaneenschakeling van nationale parken en natuurgebieden die zich in hun totaliteit over honderden kilometers naar het zuiden uitstrekken. Een goede wandelkaart en een GPS zijn niet overbodig wanneer je je in deze gebieden begeeft. En zo af en toe een sterke maag kan ook handig zijn bij het zien en vooral ruiken van een rendierkadaver die je midden op je pad tegenkomt. Met zoveel ruimte om je heen vraag je je af waarom het dier nou juist precies midden op het wandelpad besloten heeft het leven te laten. De meeste dieren zie je toch langs de kant van de weg liggen, ook geen prettig gezicht, al beginnen we er een beetje aan te wennen.
Hoe dan ook, niet ver van Abisko vinden we een prachtig gelegen officiële vrij-kampeerplek waar we samen met meerdere kampeerders neerstrijken. Het is midzomerweekend en zowel in Zweden als in Noorwegen wordt het begin van de zomer gevierd. Veel mensen zijn vrij en trekken erop uit. Op veel plaatsen ligt hout opgestapeld voor enorme vreugdevuren of zijn er een soort versierde bomen neergezet, iets wat hier de gewoonte is. Daar wordt in willekeurige volgorde omheen gedanst, gemusiceerd en gedronken. Dat het ook nog eens mooi zomerweer is en iedereen extra van de langste dagen van het jaar kan genieten, is een prettige bijkomstigheid.
‘s Avonds steken we dan ook de bbq aan en blijven nog lang, in de zon die niet ondergaat, buiten zitten.

De volgende dag rijden we de weg van Abisko naar de stad Kiruna, die je vanwege de mooie vergezichten en het uitzicht op het enorme meer Torneträsk beslist een keer gereden moet hebben. Onderweg zien we de in alle reisboeken afgebeelde ‘Lapporten’, een u-vormige bergformatie die zijn vorm aan de ijstijd te danken heeft. De stad Kiruna blijkt niet de schoonheidsprijs te verdienen en we laten deze stad voor wat het is om door te rijden naar Jukkasjärvi waar ieder jaar het bekende ijshotel gebouwd wordt. Uiteraard is het hotel allang gesmolten maar de enorme loodsen waar blokken ijs liggen te wachten op de bouw voor het volgende ijshotel in november zijn wel te bezichtigen. Designers vanuit de hele wereld komen dit hotel dan weer opbouwen. We bezoeken de bijbehorende shop en komen tot de conclusie dat er in feite weinig valt te beleven op deze plek en dat terwijl er ieder zomerseizoen bussen vol toeristen naar toe getransporteerd worden om de ‘plek’ van het ijshotel te kunnen zien. Nogal commercieel dus. Maar ach, ons zojuist gekochte extra grote ijsje smaakt fantastisch en biedt een smakelijk alternatief voor al het ijs dat er op het moment niet meer is.
Vrolijk beginnen we aan de terugreis naar Abisko waar op de vrij-kampeerplek zowaar nog een plaatsje voor ons vrij is. De Zweden die we er tegenkomen zijn zeer vriendelijk en de zon schijnt nog steeds, dus wat willen we nog meer? Stoelen worden buitengezet, de onderweg gekochte gerookte zalm, de pastasalade en het verse brood samen met nog een restje wijn worden eveneens uitgestald. Laat het midzomerfeest maar beginnen…

Rini en Elly